CLAUDIO É UN ESTUDANTE DE DEZASETE ANOS QUE SENTA NA ÚLTIMA FILA. NON FALA, NON PARTICIPA, NON É PROBLEMÁTICO, NON DESTACA, SALVO EN MATEMÁTICAS. CADA CLASE FÁISELLE MÁIS INSOPORTABLE ATA QUE XERMÁN, O PROFESOR DE LINGUA E LITERATURA, MANDA ESCRIBIR UNHA REDACCIÓN SOBRE A FIN DE SEMANA. A PARTIR DESTE INTRE, CLAUDIO EMPEZA A TRANSFORMARSE EN ALGUÉN QUE OBSERVA, IMAXINA E ESCRIBE A VIDA DOUTROS NUN RELATO POR ENTREGAS PARA UN SÓ LECTOR. ESE RELATO COMPARTIDO POLO DISCÍPULO E O MESTRE CONVÉRTESE NUN XOGO CADA VEZ MÁIS PERIGOSO PARA ELES E PARA QUEN OS RODEA. UN XOGO QUE SE DISPUTA EN DOUS TABOLEIROS: O DA VIDA E O DA LITERATURA