O CORPO E A TERRA ESTREITAN OS SEUS LAZOS NUN ESPECTÁCULO DE DANZA E MÚSICA QUE NOS TRANSPORTA Á DURA BELEZA DOS LABORES DO CAMPO. A MULLER NO CENTRO DESTA CONEXIÓN TELÚRICA, DÍA E NOITE, XORNADA TRAS XORNADA REPETIDA NUNHA SUCESIÓN INESGOTABLE DE ESTACIÓNS. O SOL E A CHOIVA, O VENTO XEADO, CRÚAS PAISAXES DE INTEMPERIE HABITADAS UNICAMENTE POR UNHA COREOGRAFÍA HUMANA DE APEIROS DE LABRANZA, DE CORPOS QUE CARGAN E ARRASTRAN, QUE DANZAN ENTRE OS SURCOS ARADOS NA TERRA. PERO LEIRA É TAMÉN A SINXELA ALEGRÍA DO TRABALLO FEITO COAS MANS, COA VALENTÍA DO CORPO A CORPO. A CELEBRACIÓN DUNHA GALICIA INTEMPORAL E MÁXICA. EQUILIBRIO E MOVEMENTO ESTÁN SEMPRE PRESENTES NUN DÍA DE TRABALLO. CARGAR COS SACOS DA COLLEITA, ESTENDER OS BRAZOS, DOBRAR O LOMBO PARA ESCOITAR MÁIS PRETO O QUE TEN QUE DICIR A TERRA.